Kalb, Rûh ve Vicdân…

Rûh, zîhayat, zîşuûr, nûrânî vücûd-u haricî giydirilmiş, câmi, hakîkattar, külliyet kesb etmeye müstâid bir kânûn-u emrîdir.[1] Çünkü, rûh dahi Kur’ân’ın nassı ile, “De ki: Rûh, Rabbimin emrindendir.[2]” fermân-ı celîli ile, âlem-i emirden gelmiş bir kânûn-u zîşuûr ve bir nâmûs-u zîhayattır ki, kudret-i ezeliye ona vücûd-u hâricî giydirmiş.[3] Hayat ise rûhun ziyâsıdır. Şuûr da hayatın nûrudur.[4] […]