Bedîüzzamân’a Yapılan İftirâya Cevap!

Bedîüzzamân’a Yapılan İftirâya Cevap!

Verilen bir link ve sorulan bir soru ile haberdâr olduğumuz ve birçok cevap bekleyen iftiralara Bedîüzzamânca ve Bedîüzzamân’dan cevaplar.

Birçok iftiradan bir tanesi şudur: Güyâ Bedîüzzamân Hazretleri İngiliz ajanıymış ve “Hür adam değil “sefil adam”mış![1]

İlgili iftiradan buraya alıntı yapmak istemiyorum. Çünkü “Bâtıl şeyleri güzel tasvîr etmek her demde, sâfi olan zihinleri cerhtir, hem idlâli.”[2] kâidesince o iftiraları buraya alarak sâfî zihinleri bozmak istemem. Bizler de çok uzun yazmaya gerek duymadan şöyle cevap veriyoruz.

Böyle iftiralara Bedîüzzamân Saîd Nursî’nin İngilizlere verdiği cevapla ancak cevap verilebilir. Tükürün o iftiracı zalimlerin hayâsız yüzlerine! Öncelikle yazdıkları hezeyanlara delil göstersinler! Biz delil isteriz; tasvîr-i müddeâ ile aldanmayız. Tasvir ve tezyin-i müddeâ, zihnimizi işbâ’ etmiyor(doyurmuyor). Burhan isteriz.”[3] Sanırım bu iftiracıların Hutuvât-ı Sitte[4]‘den haberleri de yok! İftiracı zalimlerin Bedîüzzamân Saîd Nursî’nin İngilizlerin hayâsız yüzüne tükürdüğünden de haberleri yok! Haberleri var da ancak onlarda bu hak ve hakîkati görecek hayâ, insaf, vicdan ve insanlık yok! İngilizler İstanbul’u işgal ettiğinde onlar hakkında Hutuvât-ı Sitte eserini yazıp dağıtan kim? Hutuvât-ı Sitte eserinin neşrinden sonra İngilizlerin Bediüzzaman’ın ölümü için emir verdiklerinden de haberleri yok! O olaydan sonra Ankara Hükümeti Bedîüzzamân Saîd Nursî’yi niçin Ankara’ya çağırmış bakalım? Haydi, cevap versin o iftiracılar bunlara!

Hem Birinci Dünya Harbi’nin nihayetinde, İstanbul’un işgali esnasında İngilizlerin Başkumandanının Saîd Nursî’nin İngiliz aleyhine şiddetli yazdığı Hutuvât-ı Sitte ve Başpapazına tahkirkârâne sözleri eline geçtiği halde, O’nu mahvetmek yüzde yüz ihtimali varken, hiddetini geri alıp ilişmemesi gösteriyor ki “Bedîüzzamân Hazretleri İngiliz ajanıymış ve “Hür adam” değil “sefil adam”mış! İftiraları koca bir yalan, iftira ve sahtekârlıktır!

İstanbul’u istilâ eden İngiliz Başkumandanına ve onun vasıtasıyla fetva verenlere karşı, İslâmiyet şerefi için, îdam tehdidine beş para ehemmiyet vermeyen ve “Tükürün zâlimlerin o hayâsız yüzüne!”[5] cümlesiyle ve matbuât lisânıyla karşılayan Bedîüzzamân Hazretleri’dir. Böyle bir kahraman-ı İslâm fedâisi nasıl İngiliz ajanı oluyormuş acaba?!

İstanbul’daki efkâr-ı ulemâyı İngiliz aleyhine çevirip, harekât-ı milliye lehinde ehemmiyetli hizmet eden ve Ayasofya’da kırkbin adama nutkunu dinlettiren ve Ankara’daki Meclis-i Meb’usan’ın şiddetli alkışlamasıyla karşılanan ve yüzellibin banknot, yüzaltmış üç meb’usun imzası ile Medrese ve Dârü’l-Fünûn’a tahsisatı kabul ettiren ve reis-i cumhurun hiddetine karşı divan-ı riyasette kemal-i metanetle fütur getirmeyerek mukabele edip, hiddetine karşı “Namaz kılmayan haindir. Hainin hükmü merduttur.”[6] diyen ve korkusuzca hareket eden bir adamdır Bedîüzzamân! Ey müfteriler! Bu güneş gibi deliller sizi iskat etmez ise ne yapılabilir ki?

Bedîüzzamân Hazretleri hürriyet mücadelelerine karışmış, Birinci Harb-i Umumîde (Birinci Dünya Savaşı’nda) talebeleriyle birlikte gönüllü alay kumandanı olarak Kafkas cephesinde harbetmiş, Bitlis’i kahramanca müdafaa etmiş, yaralanmış esir olmuş ve esarette iken Rus Başkumandanına bile boyun eğmeyerek ilmî vakarını muhafaza etmiş, esaretten İstanbul’a dönüşünde İngiliz İşgal Kuvvetlerine karşı şiddetli yazılarıyla hücuma geçmiş muhterem, vatanperver, cesur ve âlim bir zâttır. Siz böyle bir zata nasıl iftira atarsınız? Bu iftiralarınıza kim inanır? Ancak kendiniz gibi cahil, iftira at izi kalsın mantığında olan insafsızlar inanır!

Abdülbâkî ÇİMİÇ
[email protected]

https://www.feyzinur.com

[1] http://www.turksolu.com.tr/307/sefiladam307.htm

[2] Sözler,Lemaat,2013,s.1149

[3] Muhâkemât,2006,s:58-59

[4] Bu eser Üstad Bediüzzaman Said Nursî tarafından 1920’de İngilizlerin İstanbul’u işgali esnasında telif edilmiş, defalarca Türkçe ve Arabca olarak gizlice bastırılarak dağıtılmıştır. Hutuvat-ı Sitte ayrıca Rumî 1336 (Hicrî 1338), Milâdî 1920’de İstanbul Evkaf-ı İslâmiye Matbaasında basılan Sünuhat’ın sonuna konularak da neşredilmiştir. (Naşirler)

[5] Tarikçe-i Hayat,2013,s.1025

[6] Şualar,2013,s.721

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir