“Biri söyle; Ona ait olmayan sözler malâyanî sayılabilir.”(Sözler) Lügatte “kişi için bir kıymet ve değer taşımayan, onu ilgilendirmeyen” mânasındaki malâyanî tabiri “insanın yapmaması halinde günah işlemiş olmayacağı, şahsının veya malının zarar görmeyeceği davranışlar”[1]; “Kişinin ihtiyaç duymadığı, kendisi için gerekli olmayan, fayda sağlamayan işler, fuzûlî sözler”[2] olarak açıklanmıştır.[3] Kur’ân-ı Kerîm’de malâyanî tabiri geçmemekle birlikte abes (boş, gereksiz iş)[4], lağv (boş ve […]